Selo Kukurovići, nekada nastanjeno pretežno bošnjačkim stanovništvom, nalazi se u Sandžaku, opština Priboj, na tromeđi Srbije, Crne Gore i Bosne i Hercegovine. Od 8. maja 1992. godine do okončanja ratnih sukoba u BiH, u Kukurovićima, kao i u ostalim pograničnim selima u opštini Priboj, bio je smješten veliki broj pripadnika rezervnog sastava Vojske Jugoslavije. Stanovnike ovih sela pripadnici VJ su svakodnevno maltretirali, bez razloga im pretresali kuće i pretili im.
18. februara 1993. godine, oko 18:00 časova, pripadnici Vojske Jugoslavije, čiji su položaji bili oko sela, napali su selo Kukurovići. Mještani, među kojima je bilo i djece, pobjegli su kroz šumu, prema Pljevljima i Priboju. Dva dana kasnije, nekoliko mještana se vratilo u Kukuroviće, kako bi provjerili šta je sa njihovim kućama. Zatekli su zgarišta i pobijenu stoku. U spaljenim kućama pronašli su tijela Uzeira Bulutovića, Mušana Husovića i Fatime Sarač, koji za vrijeme napada nisu uspjeli da napuste selo. Dana 11. aprila 1993. godine, kada u selu više nije živio niko, zapaljeno je još osam kuća sa pomoćnim objektima.
Istražni sudija je u oba slučaja izvršio uviđaj na licu mjesta, ali nakon toga nijedan mještanin Kukurovića nikada nije saslušan, niti je sprovedena bilo koja druga istražna radnja. Fond za humanitarno pravo je 23. oktobra 2006. godine Okružnom javnom tužilaštvu u Užicu podnio krivičnu prijavu protiv NN pripadnika Užičkog korpusa Vojske Jugoslavije. Dana 27. oktobra 2006. godine, Tužilaštvo u Užicu je predmet proslijedilo Tužilaštvu za ratne zločine Republike Srbije.
Bošnjačko nacionalno vijeće traži od nadležnog tužilaštva u Republici Srbiji da zločine počinjene nad civilima bošnjačke nacionalnosti u Sjeverinu, Kukurovićima i okolnim selima u opštini Priboj tretira i kvalifikuje kao ratne zločine, na način kako je postupljeno u slučaju „Štrpci“;
Bošnjačko nacionalno vijeće zahtijeva od nadležnih državnih organa Republike Srbije da se porodicama otetih i ubijenih žrtava zločina počinjenih u Štrpicma, Sjeverinu, Kukurovićima i drugim mjestima u Sandžaku prizna status civilnih žrtava rata, status raseljenih lica kao i da im se obezbijedi pravična materijalna naknada.
